در دهه های قبل برای ایجاد انعطاف پذیری در قطعات تولیدی از رابرها و PVC ها استفاده می شد اما مشکلاتی را نیز به همراه داشتند. از PVCها به علت قیمت تمام شده بالایی که داشتند فقط در بعضی محصولات خاص استفاده می کردند
برای استفاده از رابرها نیز با دو مشکل مواجه بودند اول اینکه فرایند پخت آن پیچیده است و دوم اینکه قابل بازیافت نبود و عوارض زیست محیطی زیادی داشت به این ترتیب TPEها تولید شدند که به اصطلاح به آن ها گرمانرم نیز گفته می شود که مهم ترین خواص آن می توان به استحکام مناسب و در عین حال انعطاف پذیری بالا اشاره کرد.
کامپاند پلیمر بر پایه TPE دارای خاصیت پلاستیکی است که بر اثر حرارت نرم و منعطف می شوند که در فرایند به روش اکستروژن برای تولید مواد با طرح ها و شکل ها مختلف آسان است. TPE ها به دو دسته TPE سنتزی و TPE آلیاژی تقسیم بندی می شوند. TPE آلیاژی به کمک برقراری ارتباط بین نوعی ترموپلاستیک و پلیمر نرم تولید می‌شود و خاصیت انعطاف‌پذیری مورد نیاز آن توسط ماده پلیمری (رابر) تامین می‌شود و همچنین ترموپلاستیک با ایجاد قوام در ساختار فیزیکی ماده نهایی، سطح شکل‌پذیری و قابلیت شرکت در فرآیندهای مختلف را در آن ماده را ارتقا می‌دهد. TPEهای سنتزی نوعی پیوند شیمیایی بین مواد تشکیل می دهند در صورتی که در TPE آلیاژی به هیچ وجه این گونه نیست. هر یک از دو بخش منومر نرم و سخت نیز دارای دو خاصیت و نقش مجزا در ترکیب هستند؛ منومرهای نرم نقش ایجاد انعطاف‌پذیری در ماده را ایفا می‌کنند در حالی که منومرهای سخت وظیفه ایجاد قوام فیزیکی به منظور شکل‌پذیری مناسب مواد را بر عهده دارد.
مزایای گرانول TPE:
مقاومت خستگی خمیشی عالی
تزریق همزمان و اکستروژن همزمان با پلی الفین ها و برخی پلاستیک های مهندسی
مقاومت پارگی و خوردگی خوب
رنگ پذیری عالی
استحکام برخوداری بالا
مقاومت نسبت به دمای پائین و دمای بالا از ۱۴۰ + ۱۳۰
چگالی نسبی پائین
قابلیت بازیافت
مقاومت شیمیایی و آب و هوایی عالی
فشردگی کم
کاربرد TPE :
صنعت خودرو
صنعت پزشکی
تولید کابل
تولید لوازم خانگی
